3) فارسی، زبان تملق گویی و چاپلوسی (برای پادشاهان ترک) از گذشته تا کنون و نظریه آیت الله مدرس ...

مطلب مورد نظر شما در قالب تصویر :::.

توجه! جهت بزرگنمایی تصاویر با کیفیت بالا بر روی تصویر مورد نظر کلیک کنید.

مطلب مورد نظر شما در قالب متن :::.

فارسی، زبان تملق گویی و چاپلوسی (برای پادشاهان ترک) از گذشته تا کنون و نظریه آیت الله سید حسن مدرس در این باره ی این موضوع:

از آنجائیکه کارهای منشی گری و دیوان و دفتر بخاطر موقعیت خاص آن تعریف و تمجید و تملق گویی از سلاطین و شاهزادگان و دیگر مقامات کشوری و لشکری را طلب می کرده، در نتیجه تداوم این پیشه در بین پارسیان در طول قرنهای متمادی، فرهنگ تملق گویی و افراط در اظهار کوچکی و بندگی، در بین این قوم پدیدار گردید و از نسلی به نسل دیگر منتقل شد تا جایی که امروزه این پدیده نامیمون به فرهنگ عادی در بین مردم کوچه و بازار تبدیل شده و در جایی که برای عملکرد مثبت یک شخص تنها یک تشکر صمیمانه کافی است و هیچ نیاز و احتیاجی به کاربرد الفاظ تملق آمیز چاپلوسانه احساس نمی شود بنا به عادت دیرینه، این کلمات از زبان هموطنان فارس زبان به وفور جاری می گردد! :

قربان شما (هستم)، کوچک شما، فدای شما، خاک پای شما، ارادتمندم، عبدم، عبیدم، جان نثارم، مخلصم، غلام حلقه به گوشم، گدای در خانه ام، خانه زادم، نمک پرورده ام، بنده نوازید، ارباب مائید، سرور مایید، قربان قدمهایتان، فدای خاک پایتان و دهها کلمه تملّق آمیز دیگری که امروزه ورد زبان هموطنان فارس زبان است.!

آیت الله سید حسن مدرس نماینده مجلس و مبارز سیاسی دوران رضا خان می گوید: «...به هر کلمه و جمله فریبنده از (روی) ساده دلی می گروند و چون فقیر و گرسنه اند، سر هر سفره ای جمع     می شوند و ولینعمت را هر که، شد نان دهنده خود می دانند. هیچ مملکتی به اندازه مملکت ما کلمات تملق آمیز چاپلوسانه ندارد....»

مرجع1: روزنامه ایران 21/5/81 ، شماره 2548 ستون "عبور از پل فیروزه"

مرجع2: "ترکان و بررسی تاریخ، فرهنگ، هویت و زبان آنها در ایران" نوشته ی: دکتر حسن راشدی، ص 260_259